Dan ben ik de pen
En mijn handtekening zet ik hier
 
Het is mijn belofte, mijn plicht
En mijn steun en toeverlaat
Dat ik onvoorwaardelijk van jou zal blijven houden
In goede en slechte tijden..
Ware liefde wat nooit meer overgaat!
 
Kus, je vrouw Niemandje
 
Hoe kon ik ooit denken

Dat ik niet meer schrijven kon

En het papier zijn tijd had gehad

Ik kan het nog steeds niet geloven

Dat ik zei : ik ben het schrijven nu echt spuugzat.

Reacties op dit gedicht
Niemandje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


ela: Dinsdag, november 03, 2009 14:09
Al schrijf je nog enkel punten en komma''s dan nog zal de geest zorgen voor invulling en zal je wel iemand amuseren.
ela


switi lobi: Dinsdag, november 03, 2009 08:14
Schrijven is geen niemandslands, hooguit sluiten grenzen zich- voor even.

Mooie dag, switi lobi


lexx: Dinsdag, november 03, 2009 07:07
ik wens jullie een mooie huwelijksreis :) leuk met de huifkar door oezbekistan.


Over dit gedicht
Auteur:  Niemandje Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  03 november 2009
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.