Vervolmaakt.
alsof ik de wereld in jouw handen zou leggen
wanneer ik de kans daartoe zou hebben, net zo min
dat ik jou de kans geef mijn haren te laten ontsnappen
wanneer ik ze liever achter mijn oren veeg
delen onze meningen nu slechts verscheidenheid?
zo zou ik je het liefst aan mijn borst koesteren
terwijl kou me slechts met neppe warmte omhult
ik zoek geen warm water of onenigheid
geen bad om me in onder te wentelen, slechts
zo nu en dan wat bevestiging, dat ik het kan
dus splijt ik mijn eigen aardkloot doormidden
graaf me in tot het midden der aarde, en verga
opdat ik het nooit meer koud zal hebben, jou vergeet
en de haren in mijn nek nooit meer zullen rijzen
al dan niet in een vingerprint van genot.
Erwin van der Weij: | Woensdag, november 04, 2009 20:40 |
Herkenbaar en lekker bij tijd en wijle vlammend. Heerlijk. |
|
Wortelbrood: | Woensdag, november 04, 2009 20:39 |
Mooi geschreven Marina! | |
The Cool : | Woensdag, november 04, 2009 20:38 |
hm heerlijk lezen Mar | |
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2009 | ||
Thema's: |