Kettingen aan mijn armen en voeten.
Vastgebonden aan de wereld.
Verloren in een zee van emotie.
Overspoelt door tranen die ik niet meer voel.
Golven van lust en waan.
Die ik niet kan vergeten.
Zoals een stuk wrakhout drijf ik weg.
in een oceaan van verdriet.
Om mij heen was een luchtbel.
ik heb het doorgeprikt en het verdampte weg.
Nu nog maar alleen.
geen drugs enkel nog vriend wil.
Ver in de nuchterheid.
de wereld is hier zo stil.