Ooit stroomde de rivier
Maar plots lag ze lig
zonder enige mogelijkheid
tot beweging
in alle verdriet
werd afscheid stil genomen
het besef van verloren zijn
want dat kwam niet meer
terug … na de laatste woorden
was het leven nooit
nog als een paar uur te voren
daar dat werd het dacht
is nooit vergeten
al is de plek nu … leeg.
Lunia: | Zondag, november 15, 2009 13:18 |
super mooi geschreven lieverd! Geef niet op,, veel liefs |
|
Big Lady: | Zaterdag, november 14, 2009 19:40 |
super mooi geschreven en lief van je Knuffels |
|
_Lieverdje_: | Zaterdag, november 14, 2009 19:19 |
zo prachtig medelevend dat er tranen in mijn ogen springen vind het zo lief van jou liefs |
|
tweety-ysje: | Zaterdag, november 14, 2009 18:22 |
dank je wel yellow :) | |
Yellow: | Zaterdag, november 14, 2009 18:21 |
veel respect ook voor dit schrijven | |
Auteur: tweetyke | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2009 | ||
Thema's: |