vleugelscheers

de wind joeg scherp synchroon met zandstralen terwijl het knarste in eigen verhalen tussen de schreeuw door die niet op viel tussen de thermiek vleugelscheers recht door zee van ’n verdwaalde meeuw ach, het hielp leeghoofdig te zijn rauw gescrubd tot op de naakte ziel los van denken en tilde even ’n tipje van de kindsluier op zandkastelen bouwend in afwachting op de vloed tot blozend wangen als jas weer kleedde voorzien van schuimkraag meegenomen uit golven met schelp en zeewier

dichtgeknoopt

Geschreven door

maria

Reacties op dit gedicht

maria vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Mart:	Donderdag, november 19, 2009 01:28
Woei waai...:-)

karinvangelder:	Zaterdag, november 14, 2009 20:03
ennnn heerlijk uitgewaaid ? wat zal jij lekker slapen he liefs xx Karin

Over dit gedicht

Auteur: maria
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 14 november 2009
Thema's: [Leven] [Esoterie]