Heimelijk…
- de volgende die sterft trekt het deksel dicht-
zegt de man vanachter zijn toog
of had je soms in gedachten
dat ik hier alles alleen ging doen?
-nee, ik dacht het niet hé-
terwijl hij al de bladeren weer buiten veegt
vegen jullie er de voeten aan
gadverdamme zeg, het idee alleen al
(alsof een stel uitgelaten wilden
plots heel stil op hun stoel zitten
te wachten
tot de wijn eraan komt met wrede gangen
en felgekleurde broodjes)
doet hem over de rooie gaan
-en wie zich daar niet mee kan verzoenen
mag zich op een ander gaan bezinnen-
voegt hij er nog aan toe
terwijl zijn vrouw een treurig liedje speelt
trekt de man in het zwart nog een fles wijn af
spoelt zijn mond met drie gulzige slokken
en kijkt verveelt naar de treurende menigte
het doek is gevallen, het pad uitgestippeld
zoveel jaren eerder geboren worden
om je dan stomweg dood te drinken
lijkt een wrede grap
denk ik nog bij mijn eigen als ik opsta
om nog eenmaal het lichaam te groeten
ik kijk er naar alsof het iemand anders is
sluit de kist met een droevige beweging
draai me om en
wandel in gedachten weer naar buiten
het is veel te warm hier, zelfs
voor deze tijd van het jaar…
esteban 28 November 2009