zij wijzen naar de zon
achter mijn schaduw
waar eerst een leeg verleden
mijn contouren etste
,
ruwe lijnen volgden
doordrongen mijn vingers
schilders van mijn jeugd
weggesmeten pallet
schilder niet
met kramp en volslagen
onwetend waar mijn zon is
of hoe jij het felle
het oorspronkelijke verdronk
met je verf
zij wijzen naar mijn zon
ver, ver buiten hun bereik