Wederom zal de zon weer opkomen,
weg met de sneeuw, het ijs... de kale bomen.
Wederom zullen de klokken luiden,
tijd zonder consequenties.
Wederom zoveel mensen om om te geven,
waarom heeft er één dan zoveel verschil gemaakt in mijn leven.
Wederom een zelfde dag, in een nieuwe week, in een ander jaar,
Dag vriend, dag lotgenoot, dag voorbeeld, dag leraar.
Maar ik zal niet in mijn tranen verdrinken,
want jij wordt een herinnering... en de klokken..
die zullen weer klinken.