Dat ik neergelaten in jouw wei
aan het gras de geur herkende
als dat van mij en sporen ver voor
gisteren die in verbeelding
nog van liefde spraken
en dat ik niet jouw liefdesheuvel
herkende uit die ontelbare
piramides die ik had bemind
toch ontleedde jij
mijn woordspelingen
en dichtte mij terug
naar daar vanwaar ik kwam
maar desondanks zijn de bloemen
in onze tuin nog net zo mooi als toen
[ het zijn jouw woorden die je fluistert
in mijn oor]
Marousia: | Vrijdag, december 11, 2009 23:05 |
Kan niet meer zeggen dan een fantastische parel wederom. Liefs van Lynn xxxx | |
_Lieverdje_: | Dinsdag, december 01, 2009 09:50 |
supergedicht Elze fijne dag liefs |
|
Klaes: | Maandag, november 30, 2009 21:02 |
indringend mijn vriend groets, |
|
M-Rose: | Maandag, november 30, 2009 19:44 |
een mooie gevoelsuitdrukking leg je rond dit ziektebeeld vast |
|
westland: | Maandag, november 30, 2009 19:30 |
Heel mooi Elze,mijn zusje is een mongooltje en begint ook al tekenen van dementie te krijgen.woont ook in een tehuis voor demente gehandicapten.triest als je dat allemaal ziet. groetjes jany en bertus |
|
switi lobi: | Maandag, november 30, 2009 19:22 |
Mijn mams is zwaar dement; herkent niets meer van haar wereld.. die angst prikt heel veel ''luchtkastelen'' lek. Heel veel liefs, switi lobi |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2009 | ||
Thema's: |