mijn melodieën zijn op, mijn wilskracht sterker dan ooit
tevoren. bekoorde ik gister nog de rust, wil ik nu enkel ruis.
ruis, om niets meer te horen.


dagen verstrijken vermoeid, nachten breng ik slapend door.
mijn gehoor word slechter met de minuut, ik hoor enkel
de klanken van buitenaf
en laf als ik ben, blijf ik binnen.

beminde jij mij eerder nog, zie jij nu alleen de kwalen.
de gerafelde taferelen van een gebroken ego.


mijn melodieën zijn op, mijn wilskracht zwakker dan ooit
tevoren. bekoorde ik gister nog de ruis, wil ik nu enkel rust.
rust. om maar niets te horen.