Gelukkig, zelfverzekerd en verliefd
Gingen dagen als vanzelfsprekend voorbij.
Ik ging naar school, at, dronk, deed mijn ding
En in gedachten daar was jij.

Ik leefde uit naar het weekend
De tijd die we samen door konden brengen.
Genoot dan van ieder moment
Wilde dat het langer duurde, dat ik het weekend kon verlengen.

Nu, peinzend, verdrietig en alleen
Lijken dagen langzamer te gaan dan voorheen.
Ik eet, drink en doe mijn ding nog steeds
Maar dan peinzend over wat is misgegaan
Met een verkregen hart van steen.

De weekenden gaan me niet snel genoeg
Omdat jij ze niet meer vult.
Jij was degene die mijn tijd verjoeg
Waardoor ik de tijd nu niet meer duld.

Niet dat ik wil jagen door het leven
Maar verder wil ik wel
Ik wil vergeten en vergeven
Met de tijd als mijn herstel..