Tocht sluipt over de vloer
kon ik de kieren dichten
van mijn eenzame gevoel
met een warme deken verlichten
het donker van de avond
dendert als een naderende trein
straks zal het me pakken
ik voel me zonder jou zo klein
waar moet ik ze warmen
mijn koude vingertoppen
evenals mijn lege gedachte
mag het ooit eens voorgoed stoppen
ik stap zo mijn slaapbunkertje in
en trek het dekbed over de oren
enkel mijn neus krijgt frisse lucht
ik wil de koude nacht niet meer horen
tot morgen want dan heb ik het druk
en mijn vingertoppen van spanning warm
dan zal ik menigeen weer vastleggen
op het midwinterfeest van de milieu farm
