Als witte wereld kindervoeten dempt
stille stemmen klinken
door de vlokken overstemd
weet ik winterwonder, waarlijk hier
vraagt om spelen
lekker buiten voor vertier:
glijden, gooien, springen
elkaar om een slee verdringen
aarzelende voeten in het witte spul
hier eens glad en daar weer rul.
Even maar…die blanke pret
door het vele lopen
wordt de kleur gezet
en langzaamaan verdwijnt
die mooie wereld weer
daalt de regen op haar neer.
Voorbij.
(8 februari 2007)