ik las het al in je ogen
voor dat je iets gezegt had
zag ik het in je lach
zonder woorden gaf je mij door
dat dit ons einde was
ik las het in je blik
die op afstandelijk stond
ik was te laat of te vroeg
weet niet hoe ik moet interpeteren
ik wist gewoon al voor het begon
dat het snel ging eindige
ik wilde mijn ogen niet geloven
maar jij zei het met je ogen
zonder woorden maakt je me duidelijk
dat ik overbodig was
echt verdriet toen niet gekent
omdat ik al wist
want je ogen verraden je
een hand en een knuffel
maar geen kus kreeg ik van jou
het was ons afscheid
hier werd jij weer jij en ik alleen
je sprak de waarheid met je ogen
maar je bleef liegen met je woorden
tot ik eindelijk je confronteerde
met dat gene wat ik zag
ik las het in je lach
zo afstandelijk en koud
ik werd weer ik en jij alleen
nooit echt een geweest
het was te vroeg of te laat
maar ik weet wel
dat je mijn maatje blijft
wont let you go for gold.