Lieve ma,
iedere dag verlies je meer hoop.
Langerhorst komt steeds dichterbij.
en daardoor geloof je niet meer in een goede afloop.
je denkt vast ik kom nooit meer ''vrij''
je bent zo bang.
dat je er alleen voor komt te staan.
maar ik help je al zolang.
je zal deze strijd samen met mij aangaan.
ik kan in je ogen lezen.
dat je denkt dat je bent afgeschreven.
dat je nooit meer zal genezen.
dat je nooit meer normaal kan leven.
maar wat ik nog erger vindt.
is dat je denkt dat ik jou zal opgeven.
dat de tijd het van me hart wint.
of dat ik zonder jou kan of wil leven.
of dat je denkt dat het te ver rijden is.
dat ik zonder jou kan leven.
dat ik je niet mis.
dat ik onze band zo kan opgeven.
maar ik wil dat je gaat vertrouwen.
dat ik altijd naast je zal staan.
ik zonder jou geen toekomst kan opbouwen.
daar kan je van op aan.
je moet me geloven.
en erop vertrouwen.
dat ik zal beloven.
dat ik alleen samen met jou me toekomst wil opbouwen.
dit is een gedicht voor me moeder die al 2 jaar is opgenomen en nu wordt over geplaats, ik heb dit vooral geschreven om haar wat steun te bieden.
ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden???