prestatiemaatschappij
De dag van vandaag:
altijd gehaast en in de weer
altijd in een vlaag
van “ik wil meer en meer”
Wanneer zijn we tevreden
met wat we hebben of met wie we zijn
we staan altijd klaar met een reden
om ons te verschuilen achter onze (lichamelijke en emotionele) pijn
We willen veel te veel
van onszelf en van anderen
door alle eisen geraak je dan soms van de rail
en zal je moeten veranderen
Wanneer jouw eisen je overstijgen
en zich niet kan waarmaken
zal je problemen krijgen
en zal het jouw diepste raken
Wees tevreden met wat je mogelijkheden zijn,
met wie je bent en wat je “bezit”
dan zal je leven met minder pijn
en zal je gelukkiger zijn op het einde van de rit
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Donderdag, december 31, 2009 18:31 |
| Blij jou hier ontmoet te hebben! | |
| Elenore De Groote: | Donderdag, december 31, 2009 18:31 |
| Ik denk ook dat veel mensen daar mee sukkelen, ik probeer ook altijd zo positief mogelijk te schrijven, doch realistisch, in de zin voor het leven, we weten niet hoe lang het duurt, het is een geschenk, we kunnen er maar het best van maken. Ik denk ook dat veel mensen sukkelen met de liefde voor zichzelf, die vaak nog niet groot genoeg zijn, dingen van het verleden verwerkende zijn we elke dag onderweg, we zitten op een trein vol avontuur, vreugde en pijn, de trein van het leven! | |
| Elenore De Groote: | Donderdag, december 31, 2009 02:25 |
| Heel mooi, we kunnen ''het'' toch niet meenemen. Van jou reactie op het gedicht ''Leven'', het is idd. niet zo gemakkelijk om positief in het leven te staan. Maat het is nog veel moeilijker als je het niet kan. Het leven positief bekijken heeft alleen maar voordelen. Tuurlijk kan je dit niet constant, maar af en toe doet het toch deugd. Liefs, Elenore x | |
| lexx: | Donderdag, december 31, 2009 00:08 |
| AHH. de gebruiksaanwijzing van hoe het wel moet :) ik had ook een zware dag! verder heb ik niet zoveel met mens en maatschappij hoor. het is me allemaal wat te geordend. fijn geschreven, maar ik heb er niks aan. heb je geen gedicht met hondjes? | |
| goldenchild: | Woensdag, december 30, 2009 19:09 |
| dit is het tijdperk van het individu!! ieder voor zich en god voor allen!! maar er is een kentering ophande de wereld ziet langzaam in dat het niet langer zo kan anders hebben we geen wereld meer als we zo doorgaan!!! liefs eddie | |
| ellekva: | Woensdag, december 30, 2009 19:06 |
| foutje: strofe 4: wanneer jouw eisen je overstijgen, en JE ZE niet kan waarmaken.... |
|
