Daar...
zag je haar?
Zij...
ze leek op mij?
Doch...
sterker en meer nog
alleen...
een gloed om haar heen?
Ogen...
die niet zien mogen
gesloten voor het leven...
waarom dan werd het zicht haar meegegeven?
Rechtdoor...
in lawaai zonder gehoor
binnen de lijnen...
zag ik haar stil maar zeker verdwijnen?
Haar hart...
een druppel bloed van leed en smart
littekens verborgen...
de angst zichtbaar voor morgen?
Volgend zoals het hoort...
doch, eenzaam en verstoord
klein...
toch te groot om onzichtbaar te zijn?
Ze zag mij...
ook volgend in die rij
haar ogen groot...
een traan, om het leven of voor de dood?
Mijn hand...
nog binnen de toegelaten rand
door glasscherven geschonden...
met mijn spiegelbeeld verbonden?
Zij...
ze was daar..
ze is mij...
zie haar!!!
-GHM-