chaos in denken
vertroebeld het beeld
ik word bediend op mijn wenken
het verleden en de toekomst
samen gedeeld
in een onuitwisbaar gegeven
-als altijd -
mij hard confronterend
maar zo is het leven
een duif vliegt hoopvol aan
Quicksilver: | Donderdag, januari 28, 2010 14:09 |
Ja dit herken ik ook! Erg mooi invoelend gedicht! liefs, fijne dag dicky |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, januari 28, 2010 08:37 |
Tussen verleden en de toekomst ligt de dag van heden, de witte duif wil vrede brengen, begin daarom de dag hoopvol Annemieke. Lieve groet Anneke |
|
switi lobi: | Donderdag, januari 28, 2010 08:14 |
Die duif.. ik ken haar ook. Ze is is zuiver wit lieve Annemieke. Liefs.. |
|
Rien de Heer: | Donderdag, januari 28, 2010 07:09 |
En een duif is toch een teken van vrede? Groetjesss, Rien. |
|
Anastacia: | Donderdag, januari 28, 2010 07:01 |
goedemorgen heel mooi geschreven bedankt voor je tip heb je reactie nog geschreven en het is opgelost liefs ana | |
windwhisper: | Donderdag, januari 28, 2010 06:53 |
wat een mooie afbeelding en de woorden verellen me over een vrouw die midden in het leven staat, en "echt" weet te leven liefs Cobie |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2010 | ||
Thema's: |