Verdwenen:
Het is verdwenen het euforisch gevoel,
Alle verliefden begrijpen wat ik bedoel.
Het heerlijke gevoel om iemand lief te hebben,
Dat heerlijke gevoel blijkt nu weg te ebben.
Totaal verdwenen wat ooit was,
Mijn hele wereld draait om z’n as.
Gekwetst, verdrietig en verloren,
Niemand om mijn klaagzang aan te horen.
Een deken van duisternis wikkelt zich om me heen,
Dit gedicht is iets wat ik echt meen.
Mijn hart gebroken, verscheurd,
En mensen zeggen als maar niet getreurd.
Dat doe ik wel en uit mijn hart,
Want ik wil verlost zijn van deze smart.
Mijn ogen worden langzaam rood,
maar voor de rest hou ik me groot.
Maar van binnen woedt een grote storm,
Mijn verdriet is oprecht en echt enorm.
Ik ben er wel maar toch ook niet,
Mijn hart loopt leeg als een vergiet.
Mijn hoofd tolt en tolt en draait maar rond,
Ik zit emotioneel aan de grond.
Ik ben verloren, niet te helpen,
Niets kan dit verdriet nog stelpen.
Ik loop langzaam leeg en vergeet wie ik ben,
Ik ben niet meer de persoon die ik ken.
Alles wat ik ooit was dat is nu weg,
Ik denk nu na voordat ik wat zeg.
Mijn gevoelens deel in niet zo snel,
Al doet iedereen om me heen dat wel.
Ik ben gestorven diep van binnen,
Kan helemaal overnieuw beginnen.
Van binnen is een leegte totaal nieuw voor mij,
En van die leegt word je niet snel blij.
Vele keren heb ik het geprobeerd,
Maar elke keer ging het totaal verkeerd.
Het heerlijke gevoel die euforie,
Die was er ooit maar is er nu nie.