Niet meer
Melancholiek maar toch bevrijdend. Wat houdt mij hier. Boven aan de trap zwevend dwaal ik naar beneden. Komt er een eind aan wat houdt mij vast.. blijk gevend van opgewektheid die droom heb ik niet meer.
Verteerd, gevoeld, gezien en verdwaald. Berust de wetenschap dat het was zoals het was.
Mijn hemel! Melancholiek maar toch bevrijdend...
Verteerd, gevoeld, gezien en verdwaald. Berust de wetenschap dat het was zoals het was.
Mijn hemel! Melancholiek maar toch bevrijdend...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Living Lucide | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||