Thuis
Uit de serie 'Sorry' (slot)
Tussen mijn schaduw en
de zon
lag een lang veld met wolken,
regende het tranen van ons samen
verspreid over twee landerijen.
Geen maand, seizoen of jaar
kon mijn gedachten vatten,
vormen of vergeven.
Dus ik stilde je.
Nam de woorden en viel weg
in de schemering van jouw leven.
Het huis duisterde, en beiden
dwaalden we jarenlang
langs elkaar. Wachtend
op een zonnestraal
van elkaar.
Paul
pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, februari 06, 2010 23:01 |
mooi gedicht, paul, alleen "regende het tranen" vind ik een beetje clichébeeld. groet van pcp |
|
Auteur: Paul de Bruijn | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2010 | ||
Thema's: |