Ook al worden we niet zot van karnaval
Vijf dinsdagavonden kneden we een masker oh zo mal.
De lesgeefster blond en blij,
Leert ons werken met de echte klei
Over die Veerle dus geen kwaad woord
We waren graag bij haar aan boord.
Ze leerde ons oh zo veel
en liet van vooroordelen niets geheel
We konden er veel van leren
Om ons tot de aardse klei bekeren
En wat ik met plezier daar zag
Is dat het echt aan haar lag
Dat ze mijn vrouwke zo kon "raken"
Dat ze gewoon alles kon maken,
Met haar kleine gouden handen
Lieten ze iedereen watertanden
De energie en creativiteit stroomden eruit
En een fantastisch masker was haar buit
Terwijl iedereen kijkt en ziet
"Verdomd ja die meid die kan iet!"
Ik heb nu al het diepe verlangen
Aan de discussie waar we onze maskers zullen hangen?
De maskers die naar ons zullen kijken en bij elke blik
Leiden tot de onze zo bekende saamhorigheidsklik
Zo verschillend en toch zo complementair
En zo passend als bij een een echte "au pair".