Was me met jouw liefde, langzaam
schuimend sussend sop verlangend
hongert mijn lichaam al tijden zo lang
en hier ben je dan.
Sluit mijn ogen, praat maar zachtjes
en vergeet wat al is verleden, vergaan
we zijn hier toch samen, het warme water
geurig, benauwd en verliefderig.
Dichter bij jou, en verder van alles
dan dat ik liever nog zou zijn, mijn schat
alleen maar jou en alleen nog ons
samen en –
… Wat is er – Laya! Niet zo hard! Duw me
niet zo!
Je moet weg, snel! Hoorde je dat niet, dat
was Rick’s auto! Hij vermoordt je als hij je
ziet!
Lieverd, er komt toch een moment dat –
Nu niet! Hij is in alle staten! Hij heeft Jan …
ik… kleed je aan, snel!
Wat? Jan? Hij heeft hem toch niet…
Je kleren! Straks hoort hij ons!
Beschermende broers kunnen óók te ver
gaan, lieverd!
Waarom hebben jullie je
oom niet gewoon aangegeven?
Omdat ik dat niet wil, ik wil het niet nog een keer
vertellen, ja? Ze geloven me toch niet. Hier, via
het schuurtje kun je de tuin uit komen. Schiet op!
… Lieverd…
Het spijt me, echt. Ik bel je vanavond, dan leg ik het
uit. Weg nu, alsjeblieft…
Paul de Bruyn: | Woensdag, februari 17, 2010 23:13 |
Familie wordt steeds groter! En ik maar denken dat Laya enigskind is =D Heel fijne toevoeging ;o) liefs, |
|
Indy Toma: | Woensdag, februari 17, 2010 22:12 |
Heel apart. | |
Auteur: Suzanne. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2010 | ||
Thema's: |