ik kijk naar de mooie zon die straalt in mijn gezicht.
ik denk aan mijn ideen en zie een licht.
een licht om naar te streven.
een licht om weer verder te leven.
ik zie mezelf weer opstaan.
en me niet weggaan.
was het me dan toch makkelijk afgegaan?
nee veel tranen en zweet.
wat ik never nooit vergeet.
het liefst zie ik me als spontaan lief vrolijk kind.
maar de laatste tijd is het anderom.
en loopt mijn weg naar het licht krom.
ik zou er alles aan doen om het te vergeten.
maar dit zou me nooit kunnen versleten.
ze helpen me er wel doorheen.
geen zin maar wel moed voor 1