je loopt op hakken
tikkend doelbewust
maar je lichaam
straalt geen rust
ogen slurpen energie
in kijken en ontwijken
weerwoord is er niet op dit
bodemloos gevreet van lijken
uitgeput van
uren gaan kun jij niet
meer op eigen benen staan
en schopt de hakken uit
ziet met ogen dicht
de carrousel nog één
keer gaan de rust van
thuis voelt dan weldadig aan
wil melker
22/02/2010
Quicksilver: | Maandag, februari 22, 2010 12:19 |
zo intens droefmooi gedicht! liefs,dicky |
|
loes schaap: | Maandag, februari 22, 2010 10:29 |
mooi hoor! | |
Big Lady: | Maandag, februari 22, 2010 09:31 |
het ontneemt me de adem in goede en kwaade zin het komt zo droef over knuffels |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2010 | ||
Thema's: |