De Blauwe Engel
Als kind uiterst verlegen
Te vroeg naar school geen zegen
Maakte op 14 juli in oorlog 1 menigeen boos
Door Franse gevangen te voorzien van een roos.
Door Hitler verguisd en geliefd
Maar ze heeft hem nooit beliefd
Noch zijn herhaalde wens vervuld
Met hem had ze geen geduld.
Voor de frontsoldaten een held
En van Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt
Ging Marlène door het leven
Bestemd om aandacht en liefde te geven.
Door Amerika nooit geïnterneerd
Op handen gedragen en vereerd
Ze straalde op het witte doek
Haar films geen gesneden koek.
De roem en aandacht vielen haar ten deel
Liefst, was haar wens, aandacht niet te veel
Tegen reclame zei ze resoluut nee
Alleen met verplichtingen ging ze in zee.
Haar mode ver vooruit in tijd
In kostuums voelde ze zich bevrijdt
Eigen ideeën over harmonie
Zo ook "Ein bisschen bi schadet nie"
Haar films zijn groots, de meeste ook gezien
Witness for the Prosecution was sublime
Ook haar liedjes kende ik als kind
En zong ik Sag mir wo die Blumen sind
Er is veel over haar lange leven
Niet alles naar waarheid geschreven
Maar over haar legende bij leven en dood
Verdienen ook nu nog mensen hun brood.
Uiteindelijk heeft ze zelf nog getracht
Een stukje waarheid aan het licht gebracht
Om in rust naar haar einde te leven
Het boek Nimmt nur mein Leben.
Indy Toma
loes schaap: | Woensdag, februari 24, 2010 21:57 |
mooie ode. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 24, 2010 15:09 |
ja mooie ode gr.janny |
|
88: | Woensdag, februari 24, 2010 14:57 |
Sag mir wo die Blumen sind, wat mooi om naar te verwijzen; na een oorlog vertellen klaprozen, daar zijn allen die gevallen zijn heen, begraven op een zucht van de wind, levend in het hart van de herinnering mooi indy, groetje 88 |
|
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2010 | ||
Thema's: |