Ik ben de weg kwijt
ook al lijk ik een grote meid
over mijn toekomst kan ik alleen dromen
zal de ware liefde ooit komen
ik weet heel veel dingen van het leven niet
was ik maar zwarte piet
wanneer ben ik mezelf
misschien een elf
en er zijn zoveel vragen
maar over het leven moet je niet klagen
niemand word op handen gedragen
toch is het leven zo bijzonder
het is een wonder
je weet niet wie je bent
een ander die jou kent
je hebt veel pijn
komt dat door mij?
toch is er altijd een maar
het voelt raar
wie je werkelijk bent moet nog achter komen
over je toekomst kun je alleen dromen
met vallen en opstaan
je hebt heel veel vragen
waarvan je de lasten moet dragen
de stap moet je wagen
met veel tegen slagen
uit eindelijk mag je niet klagen
wat is het doel in het leven
iedereen zoveel mogelijk liefde geven
je wilt je zelf zijn
het liefst maak je een nieuwe start
de echte wereld is hard
je zit met jezelf in de knoop
houd altijd hoop
maar je weet niet hoe
dat maakt je erg moe
je bent erg open
helaas kun je daar niks mee kopen
als je denkt dat je je zelf kent
pas dan op dat je jezelf niet voor bij rent
iedereen kan toneel spelen
bewust of onbewust
het is moeilijk om iets te delen
ware leuke complimenten
helpen bij de moeilijke momenten
de harde waarheid kwetst mensen
dan gaat het leven niet volgens hun wensen
praten is altijd de oplossing
en nee een mens behandel je niet als een ding
als de zon in je hart gaat schijnen
moet je je zorgen laten verdwijnen
oorlog of vrede
zwart of wit
leven of dood
water of brood
let altijd op wat je doet
en houd goede moed
zie niet alles zwart op wit
dit lijkt de zwaarste rit
de klok tikt
dit is niet waar je op mikt
als het buiten dooit
dan weet je het maar nooit
dit is het langste gedicht dat je van mij leest
dan is het zwaarste geweest