Draagkracht

Ik voel me zes jaar oud

vederlichte stappen in het mos

van het bospad waar we vroeger

met zijn allen wandelden

Nu loop ik alleen langs maïsvelden schrikdraad het mooie grote witte huis
Aangekomen bij het dal vol dennenbomen neem ik plaats op het houten bankje zorgeloos als toen
Genietend van het gevoel van vrijheid, de lucht zonder druk mijn uitzicht en zing mijn toekomstdromen
Kerf mijn geluk naast mij in de zitting en hoop dat de volgende stille reiziger zachtjes met mij meezingt

Geschreven door

semara

Reacties op dit gedicht

semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

switi lobi:	Vrijdag, maart 05, 2010 08:10
Ik heb het al een beetje gedaan; erg mooi dit! Fijne dag, switi lobi

gato rosso:	Donderdag, maart 04, 2010 23:45
:) cool.. ik zie het zo voor me (beeldend)

Over dit gedicht

Auteur: semara
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 04 maart 2010
Thema's: [IK] [Geluk]