het verstand laat alles los
maar dan komt mijn hart in opstand
onder de onverbiddelijke zon
grijpt het verlangen
mij weer aan
en dit leidt me allemaal naar jou
en kruipt onder mijn huid
van mijn gebroken lijf
word ik steeds meer naar jou toegetrokken
lig ik in de schaduw van mijn lichaam
in de verte zie ik jou lopen
dromend over jouw tedere handen en mooie ogen
draaiend in het rond
raken mijn vingers verstengeld in jouw blonde haar
zijn de twijfels die ik had
over de liefdevolle gevoelens
voor mij
voorgoed verdwenen