Gedragen op de wind
dan worden alle ruimten leeg
versplinteren de woorden
in het stille zoekend vallen
op het spoor van koud graniet
vannacht liggen de sterren verbleekt
onder de klank van mijn ruisende stilte
zoals dit gedicht
herinnering op het zoekspoor naar zon
en als een wervelwind zal je mijn lichaam voeden
adem als brood voor de bedelaar
gearmd met de voortschrijdende tijd
van schoorvoetend denken
gevangen in eindeloos verlangen
naar dankbare vergulde dromen
een roepvogel die vliegt naar het zuiden
met poolijs tussen de vleugels
versplinteren de woorden
in het stille zoekend vallen
op het spoor van koud graniet
vannacht liggen de sterren verbleekt
onder de klank van mijn ruisende stilte
zoals dit gedicht
herinnering op het zoekspoor naar zon
en als een wervelwind zal je mijn lichaam voeden
adem als brood voor de bedelaar
gearmd met de voortschrijdende tijd
van schoorvoetend denken
gevangen in eindeloos verlangen
naar dankbare vergulde dromen
een roepvogel die vliegt naar het zuiden
met poolijs tussen de vleugels
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, maart 14, 2010 15:17 |
| mooi geschreven Ronny misschien als je klein beetje schrapt, dat je gedicht sterker en nog mooier wordt liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: CASTELEIN RONNY | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||