deze lente kaart met herinneringen
die de dood rijpt aan vluchtige
momenten spijt – witte kopjes
steken al boven de zwarte klei
bebaard en afgebakend
tussen zachte wallen vlees
met vroege stoppels waarvan het zwart
veranderd is in een loodgrijs warm vest
klampt emotie zich vast
aan het duister en ejaculeert
zijn angst met pijnlijke scheuten genot
in de schoot van het gevolg
Quicksilver: | Zaterdag, maart 20, 2010 20:55 |
heel indrukwekkend gedicht! liefs,dicky |
|
conan: | Zaterdag, maart 20, 2010 16:57 |
Komt met de nieuwe lente ook de nieuwe angst los, kan de emotie het licht niet zien, en blijft ze aan het duister hangen? Indringende beelden, je raakt diep. vr grt conan*** |
|
Yellow: | Zaterdag, maart 20, 2010 15:30 |
wauw!!! ik vind dit zeer sterk | |
_Lieverdje_: | Zaterdag, maart 20, 2010 14:25 |
prachtig geschreven laivert fijn weekend liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 maart 2010 | ||
Thema's: |