het gesprek met Fonzie Fons' dame
had me gisteren zo geboeid
dat ik haar vandaag wou opzoeken
ik moest me wel haasten
want het begon donker te worden
ik haastte me langs de banken
langs het kapsalon
langs de taverne
langs de bakker
de straat over
het park in
waar vroeger de Fonzies heersten
in de tijd van Fonzie Fons
nu bleek het park
wat gevuld te zijn
met de Zofnies
en ik vond het stom
dat ik daar
niet eerder aan had gedacht
natuurlijk grepen de Zofnies
nu hun kans
sinds Fonzie Fons doodgeschoten was
hoe kon ik daar niet opgekomen zijn
de Zofnies herkenden me
maar ze lieten me met rust
want ik liet hen met rust
dit komt omdat ik
nooit een ware Fonzie
ben geweest
daar het de plicht was
van elke Fonzie
om ruzie te maken
met elke Zofnie
die ze tegenkwamen
ik verliet het park
passeerde langs het politiebureau
bij het rusthuis
en de brandweer
en kwam zo te wandelen
langs het bos
ik volgde het bos
tot aan de bibliotheek
bij het terrein van de skaters
maar de bib was dicht
en ik wou geen problemen
met de skaters
naast het tennisveld
dus liep ik de parking af
van de bibliotheek
en passeerde de restanten
van de half ingestorte huizen
waarom die nooit
helemaal gesloopt worden
blijft me een raadsel
misschien blijven ze bestaan
omdat ze zo een goede plek zijn
voor de zwervers in de buurt
ik sloeg linksaf
voorbij nog wat
andere tehuizen
en ging naar rechts
de straat in
waar de dame woont
die altijd bij Fonzie Fons zat
maar ik was haar huisnummer vergeten
en ook wat aanbellen hielp niets
want de bewoners bij wie ik aangebeld had
kenden haar niet
dus ben ik teruggekeerd
en maar goed ook
want het begon al echt
donker te worden
via dezelfde weg terug
passeerde ik nog een cafeetje
bij de parking
waar wat Zofnies
opnhygiënische zaken uitvoerden
met hun meisjes
ik wou me niet moeien
en ben verdergestapt
in het park hoorde ik
de ganzen schreeuwen
dus ging ik snel kijken
hopend dat geen Zofnie
één van hen vermoord had
want dat doen ze soms
wordt gezegd
gelukkig was het niet zo
wat wel aan de hand was
was iets zeer vreemds
twee eenden waren aan het vechten
e de ganzen gaven luidkeels commentaar
als journalisten bij een boksmatch
ik kon maar even blijven staan
want de Zofnies hebben mij niet graag
en ben naar huis gegaan