De kleine Vos: | Donderdag, april 08, 2010 18:09 |
heel mooi.Ik vind het knap dat je zo over geloof kunt (praten) uiten! ik geloof ook maar het uiten vind ik moeilijk. liefs Sonja |
|
Indy Toma: | Vrijdag, april 02, 2010 21:52 |
Heel goed Jannie, hou vast aan je overtuigingen. Fijne dagen. |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, april 02, 2010 11:56 |
Soms is de draaglast groter dan de de draagkracht Jannie, en toch blijkt ook dat een rekbaar begrip te zijn. Ik help je dragen als je dat goedvind met veel liefde . Veel sterkte wens ik je en toch mooie paasdagen, Anneke |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, april 02, 2010 09:21 |
Karin en Lexx, ik begrijp jullie reactie, want ik ben net zoveel mens als jullie...Daarvoor heb ik genoeg meegemaakt en heb zo vaak gestreden, dat niets menselijks mij vreemd is...toch heb ik dit gedicht geschreven, ook voor mijzelf liefs Jannie |
|
karinvangelder: | Vrijdag, april 02, 2010 08:59 |
het leven kan ook zo ''dubbel ''zijn Jannie. waar de een kracht uit put zal de ander verbitterd raken. zo ook hier. ik begrijp jouw visie ..maar zeer zeker ook van Lexx. het juiste antwoord weet ik ook niet echter een dind staat vast..we moeten verder en hebben niets te kiezen ik wens iedereen hierin veel sterkte..ook bij mij zijn er nog veel vragen! liefs xx Karin |
|
lexx: | Vrijdag, april 02, 2010 08:45 |
hoi :) schrijfvaardig stukje ook. op ze hollandsch. | |
lexx: | Vrijdag, april 02, 2010 08:41 |
achtoejeetje :) als ik dan toch besig ben: dien ik er eerlijkshalve bij te zetten dat ik kort na het verongelukken me heil in de verkeerde middeltjes zocht. dus veel ruimte voor geestelijke dingen was er niet he, het was meer bewusteloosheid met een lichtkrans. maar ook weer een knappe poos geleden hoor. ziezo, nu weer verder met de gedichtekes! | |
lexx: | Vrijdag, april 02, 2010 07:47 |
je zal er eerst emotioneel door geraakt moeten worden, denk ik, voor dat je er kracht uit kunt putten. ik was na het verlies van mijn vrouw alleen maar wanhopig en later zeer verbolgen door de ongerechtigheid. dan wordt het allemaal wat bedenkelijk he. dus ik heb er nooit moed uit kunnen halen: sterker nog, ik werd een soort hoorndrager. maar goed, dat ligt al een poosje achter me. fijne dagen gewenst! | |
Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, april 02, 2010 02:43 |
Dank zij het spiritule zijn zelfs de meest ondraaglijke dingen nog enigzins draagbaar. Dit is over de gehele lijn het ware, Jannie! Prachtig dit mede te delen! Liefs, Jacky |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 april 2010 | ||
Thema's: |