Het vuur in mij
Het vuur in mij is kalm
ik ben rustig en lief
totdat het begint te branden
iets raakt me
iets wat niet vaak gebeurt
ik val aan
ik schreeuw en ik roep
ik bijt en ik trap
Na de strijd val ik neer
ik heb mezelf gebrand
het bijt als zuur door mijn lijf
dat nare gevoel
de tranen in mijn ogen branden
een eenzame druppel glijd over mijn wang
Ik brandde me aan mijn eigen vuur
zoals altijd
Ik draag het vuur
maar woede en haat is niet aan mij besteed
De liefde en warmte heb ik me alleen eigen gemaakt
een fout waar ik iedere keer weer mezelf aan brand
Pijn blijft zitten
net als de littekens van mijn wonden
de wonden van mijn eigen vuur
ik ben rustig en lief
totdat het begint te branden
iets raakt me
iets wat niet vaak gebeurt
ik val aan
ik schreeuw en ik roep
ik bijt en ik trap
Na de strijd val ik neer
ik heb mezelf gebrand
het bijt als zuur door mijn lijf
dat nare gevoel
de tranen in mijn ogen branden
een eenzame druppel glijd over mijn wang
Ik brandde me aan mijn eigen vuur
zoals altijd
Ik draag het vuur
maar woede en haat is niet aan mij besteed
De liefde en warmte heb ik me alleen eigen gemaakt
een fout waar ik iedere keer weer mezelf aan brand
Pijn blijft zitten
net als de littekens van mijn wonden
de wonden van mijn eigen vuur
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Donderdag, april 08, 2010 17:49 |
| ik vind het vuur in je wel mooi snap als je jezelf verbrand natuurlijk minder Lieve groet Sonja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TeaLeaf | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2010 | ||
| Thema's: | ||