het landschap trekt voorbij in de jaren achter mij eerst zie ik de flat nog op zijn plek met mijn gezicht nog in het raam dromend van wat mijn dromen niet meer zijn
en dan later het kasteel dat een zoete herinnering geurt; over deze weg kwamen we aangereden het viaduct aangelegd in 1997 was er toen nog niet de laatste keer dat ik hier was, schoot de kok een foto van ons
bizar doch ook berustend verheug ik me op het toekomstig standbeeld tegen de berg want alles wil ik zien
- Oorlam -
Gecontroleerd door:
Reactie op dit gedicht
Oorlam vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij de Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
