De nacht ligt
en ik heb nog steeds niets teruggestuurd
uit paniek en angst voor de gevolgen
stroomt een traan over mijn gelaat
De ochtend stijgt
vandaag zal alles grijs en verdorven zijn
de zware sluier die ik draag stinkt
naar de rest van de dag
De middag loopt
en toont een voertuig met grote ramen
een reis langs bergen en de zon
naar de avond toe
De avond valt
maar hij doet geen pijn
ik huil van opluchting als ik de sluier weg doe
ik lach van geluk als ik concludeer dat de dag toch
mooi was, en dat
Je niet kan lachen van verdriet
maar wel huilen van geluk