zelfmoord...
het begon als een geintje
daar buiten op het pleintje
ze pakte haar tas,en gooide hem weg
zo begon voor haar alle pech
toen kwam al het gescheld en geschop
wat schoot ze nu graag een kogel door haar kop
bij niemand kon ze iets kwijt
wat kregen hun later veel spijt
jarenlang ging het zo door
tot ze die avond besloot ''ik ga naar het spoor''
daar zat ze dan op het bankje te wachten
zou iemand haar nog redden van haar gedachten?
in de verte kwam de trein al aan
nu kwam toch echt een eind aan haar bestaan
ze stond op en ging naar de kant
ze sprong en schreeuwde ''iedereen bedankt!''