Schop maar

Met kleine zachte bewegingen,

Laat jij merken dat je er bent.
Steeds weer ben ik verwonderd,

En raak er maar niet echt aan gewent.

Dat er in mijn buik,
een klein schoppend meisje leeft.
Dat op elke beweging of geluid,
wel een teken van aanwezigheid geeft.

En als ik even rustig zit,
word er in mijn buik gespeeld.
Koppeltje duiken is favoriet,
Nee, geen moment dat jij je verveeld.

Maar de mooiste momenten,
zijn als we s’avonds slapen gaan.
Papa’s hand ligt op mijn buik,
en jij kruipt er zachtjes tegen aan.

Een geruststellend gevoel,
de wetenschap van jouw aanwezigheid.
Schop er dus maar lustig op los,

je hebt nog 11 weken de tijd.

-WritingMoon-

Geschreven door

WritingMoon

Reacties op dit gedicht

WritingMoon vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Luna( ):	Woensdag, mei 12, 2010 21:31
wauwwww kippenvel !! Wat moet het heerlijk zijn om zo''n wonderlijk wezentje in je buik te hebben! mooi verwoord

isolina:	Woensdag, mei 12, 2010 17:11
prachtig mooi,dit meisje voelt al waar zij bescherming krijgt ,papa''s handen . genieten he !!!! knuff maria

Huting:	Woensdag, mei 12, 2010 13:54
wat prachtig weergegeven, geniet ervan je wordt vast een heerlijke moeder voor deze kleine meid. Liefs, Doortje

Over dit gedicht

Auteur: WritingMoon
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 12 mei 2010
Thema's: [Geboorte/baby's] [Geluk] [Genegenheid]