Toen ik toog
was het droog
eenmaal buiten
regen met tuiten
bliksem en donder
wij pal er onder
voelde niet fijn
liever thuis zijn
hond, dom beest
vreesde het meest
dook onder de bomen
wilde ik niet komen
hij dus mee
door de waterzee
nergens te schuilen
wolken bleven huilen
met hernieuwde ijver
werd ik hondendrijver
eenmaal thuis
geen enkele ruis
regen gestopt
wij zijn gefopt
zeven katten op de mat
wij de verzopen kat
buiten droogt de boel
binnen waterpoel
had ik toch een vijvertje
al was het geen blijvertje.
Indy Toma
De kleine Vos: | Dinsdag, mei 18, 2010 10:48 |
wat zielig voor je hond! groetjes Sonja |
|
_Lieverdje_: | Dinsdag, mei 18, 2010 05:13 |
het kan je overkomen en dat is niet leuk toch heb je dit gedicht leuk verwoord liefs |
|
switi lobi: | Maandag, mei 17, 2010 23:17 |
Van de regen in de drup... ;) |
|
arie: | Maandag, mei 17, 2010 20:45 |
Ondanks alle ellende een leuk verregend verhaal :) groet, arie |
|
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 mei 2010 | ||
Thema's: |