Jaloezie
Je ogen glinsteren sterker
dan de zon weerkaatsen doet
op scherp gebroken scherven.
Ik voel afgunst
- ja, ik beken -
voor je vriend, jouw man,
die je vaker laat lachen
dan ik je zien of horen kan.
Ik ben jaloers
- ja, ik beken -
op hem, die je doet leven,
die van jou de vrouw maakt
aan wie ik mezelf verlies
En ik beken; ik blijf hopen,
nog even.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: TECC | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||