Het moest niet al te moeilijk zijn om
iemand kwaad te krijgen, dus zocht ik het dichtbij, een schuine mop
vertellen en er zelf heel hard om gaan lachen, dat was het..
Voorzichtig,
om geen herrie te maken waarvan het zebrapad in de rol zou schieten
liep ik naar de linker-achterste hoek diagonaal naar
rechts-voor,oversteken naar links-voor, diagonaal naar rechts-achter,
oversteken naar het beginpunt, intussen de volgende schuine mop
vertellend;
" Weet je hoe een lekker ding heet die van de
helling rolt?"
" Een schuine mop wha wha wha wha !"
De
pompoenen begonnen door elkaar te rollen, ik hoorde snikjes,slikjes,
kleine lachjes middelgrote lachjes, maar geen holle lach, dus
herhaalde ik het nog een keer, nu in diagonaal omgekeerde volgorde;
"
Weet je hoe een lekker ding heet die van de helling rolt?"
"
Een schuine mop wha wha wha wha !"
Op het kruispunt hoorde ik een
vreemd geluid, zou dat de holle mannelach zijn?
-versnotte
driedubbeldoorgedraaide variétékloothommelse
uitgebakken
strontweiderund lamenielachenhohoho-
Ik had beet! Nu nog één
toetsje om te weten waar het zich exact bevond.
Om hem flink kwaad te
maken, droeg ik een tekst van mezelf voor ;
lief hollachje mijn
ik
zie jouw hardvochtigheid nog niet
maar voel jouw ogenschijnlijk
verdriet
ik kom je bevrijdend kussen
die lelijke bezemkat nam jou
ertussen
we worden vast een sprookjespaar
en houden nu al van
elkaar
de zegen komt van boven
hierna moet je nooit meer
niet
in sprookjes geloven
alleen in ons, in ons, in ons!
Het geluid
kwam uit de middelgrote pompoen, ik wist het zeker, dat was de holle
lach!
Om na te denken hoe ik de man met holle lach uit de pompoen
kon bevrijden ging ik op mijn hurken zitten en wreef de ijzeren
hamertenen glanzend met mijn mouw, er begonnen sterretjes vanaf te
stralen..
Ik stond weer op en stapte langzaam op de middelgrote
pompoen af waar de hollemannenlach uit klonk, legde mijn hand er
bovenop en aaide het zacht, waarop het nog heftiger begon te hollachen, met enige niet mis te verstane kreten, knopen in mijn oren leggend.
"Dag
man met holle lach, zit u in de pompoen?"
"Ja achterlijke trut,
wat dacht je anders,ben je de leukste thuis ofzo,heb je wel eens een
pompoen zonder hollemannenlach er in
hol horen lachen, je zal wel
schaterblond zijn is het niet?"
Het kon niet missen, dit was
hem.De man met de holle lach en doffe ogen.
Ik klom op de pompoen en
zocht balans, bedacht een wensvervullende pompoenendans. Ik
tapte,houwde, klauwde, hamerde met mijn tenen een kwartier, en half uur,
uren,de dag uit, de nacht door, tot het pompoenendak begon te
splijten. Hij klom er uit..
Zijn ogen schoten vonken, ik sloeg
mijn armen om zijn hals en zei;
"Tip-top-tip-top-hollekop
de
langste tijd zit er nu op!"
Hij bulderde; "hoh hoh hohhh!"
Slingerde
mij aan mijn hamertenen de pompoen in en hollachte;
" Ga hier maar
in doorstuderen tot een dropvetereter
jou komt bevrijden met je
mallotige giechelbek."
Deksel-dicht.
EINDE.
Er liep een man door het bos en zag mijn fiets tegen `n
boom staan, hij dacht;
"Hé, een mooie splinternieuwe snelle gazelle!"
"Ach, de mijne is gisteren gejat, waarom zou ik dit buitenkansje
laten staan ?"