Een bewustzijn zonder begin
langszij de haven
timmerde ik doodskisten
zonder bedoeling ermee te varen
een wit laken met punaise gaten
wat schetsen op de deksel
afgebeelde relikwieën
een levensloop vol afgedankte zielen
aan het voeteneind wat verfijnde kreukels
het stof was wat te lang
maar met rafelende ingenaaide zomen
kon deze dood me niet meer worden ontnomenQuicksilver: | Maandag, mei 24, 2010 22:06 |
alleen al de titel geeft me kopzorgen, dat kent immers geen einde, hoewel? poehee elze vind het eigenlijk meer een ironisch gedicht! wel heel mooi geschreven liefs,dicky |
|
hiljaa: | Maandag, mei 24, 2010 14:05 |
ik timmer op mijn kop waar reeds gaten zijn ingebeten door zij die hongerige de taal wil verteren hahaha elzeke ik las je weer graag knufleifs--hiljaa-- |
|
_Lieverdje_: | Maandag, mei 24, 2010 12:37 |
hier ben ik even stil bij laivert fijne dag liefs |
|
Stip: | Maandag, mei 24, 2010 12:35 |
fraai! graag gelezen |
|
entropy: | Maandag, mei 24, 2010 11:30 |
Stof zijt gij... ;) | |
westland: | Maandag, mei 24, 2010 10:37 |
heel mooi Elze. Groetjes Jany en betus |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 mei 2010 | ||
Thema's: |