Er is een meisje alleen op de grote straten van de stad.
Ze zit daar maar,
met verkleumde handen en een droevig gezicht.
Ze heeft niemand om zich heen.
Niemand die haar steunt,
niemand die naar haar omziet.
Geen liefde,geen warmte en dat met kerstmis.
Zij zou ook zo graag weten wat kerst vieren is.
Een beetje warmte kennen, cadeautjes krijgen.
Ze zou zo graag eens willen lachen,
een glimlach terugkrijgen in plaats van een vies gezicht.
Daarom als wij kerst vieren,
en we vinden dat er niet genoeg eten is,
we niet genoeg cadeautjes krijgen.
Denk dan eens aan dat arme meisje op de straten van de stad,
die daar helemaal alleen haar “kerst” aan het vieren is.
Zonder eten, cadeautjes, liefde en warmte.