En nu de tijd langzaam vooruit tikt. Mijn tiener jaren al een ver gekleurd verleden lijken.
Kan ik lachen over mijn leven,mijn fouten en mijn lessen. Het leuke is, ik mag nog langer, nog meer maken en nog meer leren.
De vele kalverliefdes op onnozele mannen.
De keren dat ik uitgleed op pas gekochte onmogenlijk hoge naaldhakken.
De vele malen dat ik mijn sleutel vergat, wijl het buiten stormde en raasde.
Alle keren dat men mij voor een gek uitmaakte, omdat ik nou eenmaal wat verstrooid en extravert ben.
En uiteindelijk de keren dat ik dacht onmogenlijk te zijn en alleen maar gelukkig te kunnen zijn met een partner.
Ja ik lach 'breed gekikkerd'.
Wantomdat ik verstrooid zocht, vond ik een extra stuk van mijzelf en van de wereld.
Nu draai ik meer rondjes als de aarde om zijn as. Niet omdat het de natuúr is of gewoon zo hoort. Nee omdat ik, mijzelf ben wat 'meer' en mijn ziel niet is gesmoord!