Alles
Ik zal nooit mijn verhaal kwijt kunnen,
wat is er allemaal met me gebeurd?
ik begrijp het leven niet,
is dan niemand die het ziet?
kan niemand zien dat ik schreeuw om hulp?
Ik snij mezelf omdat me dat zo gelukkig maakt
je ziet mensen naar je kijken,
ik kijk ze verdrietig aan,
ze lijken te begrijpen wat ik door maak.
maar niemand heeft ooit nog toegang tot mijn hart.
alles is dichtgeplakt en afgesoldeert.
het is klein en zwart.
ja wereld, zo hebben jullie mij gemaakt.
wat is er allemaal met me gebeurd?
ik begrijp het leven niet,
is dan niemand die het ziet?
kan niemand zien dat ik schreeuw om hulp?
Ik snij mezelf omdat me dat zo gelukkig maakt
je ziet mensen naar je kijken,
ik kijk ze verdrietig aan,
ze lijken te begrijpen wat ik door maak.
maar niemand heeft ooit nog toegang tot mijn hart.
alles is dichtgeplakt en afgesoldeert.
het is klein en zwart.
ja wereld, zo hebben jullie mij gemaakt.
Reacties op dit gedicht
| Dolfijntje55: | Zaterdag, juni 05, 2010 22:27 |
| Je pijn ziet diep hé, ken het gevoel... Moeilijk is het als je wilt roepen maar geen enkel geluid is wat er uit komt. Knuffel Dolfijnjte55 |
|
| Lianneeee: | Zaterdag, juni 05, 2010 10:55 |
| Tsjaa,, helemaal mee eens. mensen zeggen wel: ben er 24/7 voor je.. maar waar zijn ze als je ze nodug hebt? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marianka | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||