ik zal sterven met mijn litteken
en zal jij een kaarsje voor mij aansteken.
maar mijn littekens zeggen wat over mijn leven.
dat ik het zwaar heb en soms wel wil opgeven
ik kan niet meer zonder het snijden
kan mezelf er niet van afleiden
ik ga het alleen maar weer opensnijden
en zo blijft het weer terug komen
kon ik ooit maar aan mijn geluk tegemoetkomen
soms denk ik houden de mensen wel echt van mij
of is dat alleen maar schijn
er valt steeds meer bloed
het is gedaan met mijn moed
tranen vallen langs me wangen
en de pijn blijft zich maar vervangen