Niet echt een gedicht;

We hielden elkaar maar vast en streelden

Een zoen en staren in elkaars ogen

Alle energie begon weer te stromen

Zo compleet, vertrouwd, rust tot bijna high

Het is ons overkomen

Elkaars wederhelft meegenomen

Leren voelen zonder emoties of denken

Als een spirituele ervaring

Jou draag ik bij mij als een magneet

Hier valt niet tegen te vechten

Zo heftig en puur, elkaar aanvoelen

Weinig woorden, maar genieten van die paar momenten

Het afscheid verschrikkelijk, tot verwarring

Ik was bang te verliezen, verwarring leek op twijfel

Ieder een lange weg moeten leren

Het was te vroeg, omringd door verkeerde mensen en tijd

Ze zuigen je leeg en beschadigen ons vertrouwen

Voor mij niets liever dan onze liefde ooit weer te mogen begeren

Niets wat ik nu zekerder weet dan mijn geloof in jou en mij

Zoals voorbestemd en de tijd er klaar voor is ´wij´