Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ze staart naar buiten
Ze staart naar buiten
naar de drukke wereld
de regen tikt tegen de ruiten
de mensheid kent geen geduld
De duikplank is hoog
niemand die haar ziet
ze houdt het niet droog
maar springen durft ze niet
Ze staat op een groot plein
haar dierbaren om haar heen
om dichtbij haar te zijn
maar toch voelt het alleen
“Waarom begrijpt niemand mij?
dat is wat ik me afvraag
nee ik ben niet altijd blij
omdat ik alles zo alleen draag”
Wie wijst mij de route
naar zelfstandigheid
waarom moet ik boeten
voor mijn eigen identiteit
Ze staart naar buiten
naar de hevige wind
de regen tikt tegen de ruiten
de sterrennacht begint
Reacties op dit gedicht
Willeke Tjassens vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Willeke Tjassens
:
Donderdag, juni 17, 2010 10:46
Wat lief van je Rani!
Rani
:
Woensdag, juni 16, 2010 23:14
Voelend gelezen
Over dit gedicht
Auteur:
Willeke Tjassens
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
16 juni 2010
Thema's:
[Leven]