Mijn zonen
als ik zo mijn zonen zie
wat worden ze toch al groot
ze willen volwassen zijn
en bijdragen aan hun brood
beide hebben ze het al door
dat het allemaal niet vanzelf gaat
maar er moeite mee hebben
ons als ouders te vragen om raad
soms zie ik al zorgen op hun gezichten
ze weten nual het leven valt niet mee
we willen dat ze hun eigen wegen lopen
maar over hun schouders kijken we wel mee
ik vind het moeilijk los te laten
en denk misschien nog te veel voor hen
dat geeft soms weleens conflicten
maar dat komt omdat ik bezorgd ben
ik wil graag dat het met mijn kinderen goed gaat
maar het leven slaat soms met een rake slag
en ook dat hebben ze nodig om volwassen te worden
om de momenten te leren die kleuren met een lach
we laten ze dus hun wegen lopen
en ze kunnen altijd weer naar huis
dat ze op momenten als het nodig is
weten .........................daar kom ik thuis.
Liefs Gonny
Rien de Heer: | Vrijdag, juni 18, 2010 20:23 |
Het kenmerk van ouders die veel om hun kinderen geven..... Groetjes, Rien. |
|
Lion10cc: | Donderdag, juni 17, 2010 20:52 |
mooi geschreven Gonny spijtig genoeg denkt mijn vader er anders over na het is (volgens hem) niet aan hem om mij te bezoeken als vader maar aan mij om hem te bezoeken (hij woont 20 kilometer verderop en heeft een wagen)dus in 18 jaar tijd is hij nog nooit bij mij thuis geweest in mijn ogen ben je een pracht van een vader vriendelijk groetje Leon |
|
Peter van Tiel: | Donderdag, juni 17, 2010 19:55 |
Ja lieve Gonny, eens komt de tijd dat de jonge vogels hun nest verlaten. Hopelijk kiezen ze de juiste weg in hun leven. Mooi gedicht hierover geschreven. Ik wens jullie een fijne avond. Liefs, Peter. |
|
rovago: | Donderdag, juni 17, 2010 18:26 |
Veel plezier met je zonen, de mijne zijn het huis uit. Groetjes |
|
ela: | Donderdag, juni 17, 2010 15:29 |
Omdat wij maar al te goed weten welke fouten wij gemaakt hebben tijdens het opgroeien willen wij hen er op wijzen om dat te vermijden. Maar hoe zeg je hen dat zonder hen te bepamperen. ela |
|
switi lobi: | Donderdag, juni 17, 2010 13:04 |
Ja heerlijk, altijd terug naar waar hun leven ooit begon.. Liefs voor jou en jouw zonen, switi lobi |
|
Betrekkelijk: | Donderdag, juni 17, 2010 12:09 |
Ontzettend mooi, zou van mijn moeder kunnen komen ;) ik zei eens tegen haar. Mam, we kunnen nu eenmaal niet leren van jouw fouten. We moeten nu eenmaal onze eigen maken...maar ja... ze kan zo moeilijk loslaten ;) Mooi verwoord! Groetjes, |
|
Auteur: Gonny | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2010 | ||
Thema's: |