Vele nachten heb ik om jou een traan gelaten,
Want als puntje bij paaltje komt heb je me gewoon verlaten.
Verlaten voor een sloerie zoals zij,
Maar diep van binnen maakt het je niet blij.
Niet blij want nu heb je 2 dochters minder,
Maar zonder jou voel ik me zo vrij als een vlinder.
Nu vlieg ik weg, weg van het gezeikl en verleden,
Ik leef met de dag en denk voortaan aan het heden.
Maar onthoud ik red het prima zonder jou,
Ik heb geen behoefte aan je, ik sta nog liever in de kou.
Ik hoop dat je op een dag beseft,
Dat je het niet met dat wijf hebt getreft.
Al je vrienden heb je laten stikken,
Omdat zij je heeft weten te strikken.
Maar ook hun weten nu hoe het komt,
Want één ding is zeker de cirkel is rond.
Want er is niemand die haar nog vertrouwd,
En dankzij haar heeft iedereen weer een leven zonder jou opgebouwd.
Weg zijn je dochters, familie en vrienden,
Maar weet wel dat we dit nooit verdienden!